سبک زندگی(قسمت اول)تأثیر ارتباط درست بابا و مامان  بر اعتماد به نفس کودکان
برای والدین بسیار مهم است که بتوانند به طور آشکار و مؤثر با فرزندان خود ارتباط برقرار کنند. ارتباط باز و مؤثر، نه تنها برای فرزندان، بلکه برای همه اعضای خانواده مفید است. روابط بین والدین و فرزندانشان زمانی بهبود می‌یابد که ارتباط مؤثر برقرار شود؛ به طور کلی، اگر ارتباط بین والدین و فرزندانشان خوب باشد، روابط بین آن‌ها نیز خوب خواهد بود.
کودکان با تماشای والدین خود یاد می‌گیرند که چگونه ارتباط برقرار کنند؛ اگر والدین صریح و مؤثر با هم ارتباط برقرار کنند، به احتمال زیاد فرزندانشان نیز چنین خواهند بود.
مهارت‌های ارتباطی خوب برای تمام زندگی کودکان مفید خواهد بود و آن‌ها بر اساس نحوه برقراری ارتباط والدین با آن‌ها شروع به شکل‌دهی‌ایده‌ها و باور‌هایی درباره خود می‌کنند.
وقتی والدین درست با فرزندان خود ارتباط برقرار می‌کنند و به آن‌ها احترام می‌گذارند، در نتیجه آن، کودکان احساس می‌کنند که توسط والدینشان شنیده و درک می‌شوند، که این مسأله باعث افزایش عزت نفس آن‌ها می‌شود.
از سوی دیگر، ارتباط منفی بین والدین و فرزندان، می‌تواند کودکان را به این باور برساند که آن‌ها بی‌اهمیت هستند و توسط والدین خود درک و شنیده نمی‌شوند؛ چنین کودکانی همچنین ممکن است والدین خود را غیرقابل اعتماد ببینند.
زمانی که رابطه بین والدین و کودکان خوب باشد، احتمال بیشتری دارد فرزند مایل به انجام آنچه به آن‌ها گفته می‌شود، باشد. چنین کودکانی می‌دانند که از والدین خود چه انتظاراتی دارند و زمانی که فرزندان بدانند چه انتظاراتی از آن‌ها می‌رود، به احتمال زیاد به این انتظارات عمل خواهند کرد.
راه‌های برقراری ارتباط مثبت با کودکان
شما باید از زمانی که کودکتان در سنین پایین است، شروع به برقراری ارتباط مؤثری با او بکنید. علاوه بر این، والدینی که محبت، درک و پذیرش فراوانی را برای فرزندان خود فراهم می‌کنند، به ایجاد فضایی برای ارتباط آزاد کمک می‌کنند.
کودکانی که احساس می‌کنند مورد محبت و پذیرش والدین خود هستند، به احتمال زیاد افکار، احساسات و نگرانی‌های خود را با والدین خود به اشتراک می‌گذارند.
والدین باید به فرزندان خود نشان دهند که آن‌ها را دوست دارند و این کار را می‌توانند به دو صورت کلامی و غیرکلامی انجام دهند.
شما باید سعی کنید تا در محیط خانه از انجام رفتار‌هایی مانند فریاد زدن و عدم توجه به فرزندان خود به شدت پرهیز کنید؛ چرا که چنین رفتار‌هایی، مانع از برقراری ارتباط مؤثر می‌شود.
یکی از موارد دیگری که باید به آن توجه کنید، این است که جوری با فرزند خود ارتباط بر قرار کنید که برای او قابل درک باشد. والدین باید سعی کنند از زبانی متناسب با سن کودک استفاده کنند که فرزندانشان به راحتی آن را بفهمد.
از نظر جسمی نیز، والدین باید به عنوان مثال هنگام صحبت یا ارتباط با فرزندان خود، سعی کنند با پایین آوردن خود، یا با زانو زدن، نشستن، خم شدن، و غیره، با کودک خود صحبت کنند. این امر حفظ ارتباط چشمی را بسیار آسان‌تر می‌کند و کودکان در هنگام صحبت به والدین کمتر احساس ترس و وحشت می‌کنند.
به حرف‌های کودک خود گوش بدهید
گوش دادن درست، به تنهایی یک مهارت است و بسیار نیز مهم است. شما به عنوان پدر یا مادر یک کودک در درجه اول باید یاد بگیرید چگونه واقعاً گوش دهید. در نتیجه، گوش دادن مهارتی است که باید آموخت و تمرین کرد.
گوش دادن بخش مهمی از ارتباط مؤثر است. وقتی والدین به حرف‌های فرزندانشان گوش می‌دهند، به فرزند خود نشان می‌دهند که به آن‌ها علاقه‌مند هستند و به حرف‌هایشان اهمیت می‌دهند.
عامل حواس پرتی را هنگام صحبت با کودک خود از بین ببرید
هنگامی که کودکان تمایل به صحبت کردن دارند، والدین باید به آن‌ها توجه کامل داشته باشند. آن‌ها باید کاری را که انجام می‌دادند، کنار بگذارند، با فرزندان خود روبرو شوند و به آن‌ها توجه کاملی داشته باشند. برای مثال، اگر والدین به خواندن روزنامه یا تماشای تلویزیون ادامه دهند، در حالی که فرزندانشان در تلاش برای برقراری ارتباط با آن‌ها هستند، ممکن است کودکان این حس را بگیرند که والدین آن‌ها علاقه‌ای به صحبت‌های آن‌ها ندارند.
همچنین، باید سعی کنید حین صحبت فرزندتان وقفه‌ها را به حداقل برسانید تا فرزند شما احساس بهتری داشته باشد.
به فرزند خود بفهمانید که حرف‌های او را کامل متوجه شده‌اید
پس از پایان صحبت کردن کودکان، شما می‌می توانید با بیان مجدد آنچه گفته شد، فقط با کلمات کمی متفاوت، به آن‌ها نشان دهید که بهشان گوش داده‌اید.
از مکالمات طولانی پرهیز کنید
هرچه بچه‌ها کوچک‌تر باشند، نشستن در سخنرانی‌های طولانی مدت برایشان دشوارتر است. یک قانون خوب برای والدین این است که با کودکان خردسال بیش از ۳۰ ثانیه صحبت نکنند!
اگر می‌خواهید مطمون شوید که کودک حرف‌ها را به درستی فهمیده است یا نه، از او بخواهید تا درباره چیزی که گفتید نظری بدهد.
هدف این است که والدین در فواصل زمانی معین، ضمن بررسی اینکه فرزندانشان به آنچه گفته می‌شود توجه دارد یا نه، اطلاعاتی را به صورت مختصر منتقل کنند.

سؤالات درست بپرسید
برخی از سؤالات به ادامه مکالمات کمک می‌کنند، در حالی که برخی می‌توانند مکالمات را متوقف کنند.
والدین باید سعی کنند در مکالمه با فرزندان خود، سؤالاتی بپرسند که به ادامه دادن مکالمه کمک می‌کند. در همین راستا باید از پرسیدن سؤال‌هایی که جواب آن به یک بله خیر محدود می‌شود در برخی مواقع پرهیز کنند.
در هنگام برقراری ارتباط با کودکان احساسات و عقاید خود را بیان کنید
برای اینکه ارتباط مؤثر باشد، باید یک ارتباط دو طرفه شکل بگیرد. نه تنها والدین باید به فرزندان خود گوش دهند و آن‌ها را درک کنند، بلکه باید مایل باشند که افکار و احساسات خود را با فرزندانشان در میان بگذارند. والدین می‌توانند با بیان افکار و احساسات به فرزندان خود، چیز‌های زیادی از جمله اخلاق و ارزش‌ها را به آن‌ها یاد بدهند.
با این حال، والدین هنگام بیان عقاید و احساسات خود باید مراقب باشند که این کار را بدون قضاوت انجام دهند.
حتماً هر چند وقت یکبار زمانی را برای صحبت به فرزند خود اختصاص دهید
یکی از ابزار‌های ارتباطی بسیار مفید برای خانواده‌هایی که فرزندان بزرگتر دارند، زمان برنامه‌ریزی شده منظم برای صحبت است. خانواده‌ها می‌توانند از جلسات خانوادگی برای بررسی جزئیات زندگی روزمره، به عنوان مثال، کار‌های روزمره، رفت و آمد و زمان خواب استفاده کنند.
آنچه مهم است این است که به هر یک از اعضای خانواده زمان داده شود تا صحبت کنند و توسط سایر اعضای خانواده شنیده شوند و خانواده‌ها در فواصل زمانی معینی برای برقراری ارتباط با یکدیگر وقت بگذارند.
زمانی که چیزی را نمی‌دانید خیلی راحت آن را بیان کنید
وقتی کودک شما سؤالاتی می‌پرسد که نمی‌توانید به آن‌ها پاسخ بدهید، باید بپذیرید که نمی‌دانید و این موضوع را به فرزند خود اطلاع دهید. والدین می‌توانند از چنین مواردی به عنوان تجربیات یادگیری استفاده کنند.
به عنوان مثال، در این شرایط والدین می‌توانند به فرزندان خود بیاموزند که چگونه اطلاعات مورد نظر خود را، با استفاده از کتابخانه و غیره می‌‌توانند به دست آورند.
سعی کنید توضیحات کاملی را به فرزند خود ارائه دهید
هنگام پاسخ دادن به سؤالات فرزندان، والدین باید سعی کنند اطلاعات لازم را در اختیار آن‌ها قرار بدهند تا جای ابهامی برای فرزندشان باقی نماند.
شما باید مطمئن شوید که اطلاعاتی که به فرزندتان می‌دهید، مناسب سنشان است. همچنین، باید فرزندان خود را تشویق به پرسیدن سؤال بکنید. این مسأله به والدین کمک می‌کند تا بفهمند فرزندانشان به دنبال چه اطلاعاتی هستند. عدم ارائه اطلاعات کافی می‌تواند کودکان را به نتیجه‌گیری‌هایی سوق دهد که لزوماً درست نیستند.
از درگیری‌ها به درستی عبور کنید
کار‌های مختلفی وجود دارد که والدین می‌توانند برای عبور راحت از درگیری‌ها و سالم نگه داشتن رابطه انجام دهند.
ابتدا، باید سعی کنید در یک زمان روی یک مشکل کار کنید. این‌ایده خوبی نیست که بسیاری از مسائل مختلف را در یک زمان مطرح کنید؛ این مسأله می‌تواند هم برای کودکان و هم برای والدین بسیار گیج‌کننده باشد.
در مرحله بعد، باید به دنبال راه‌های خلاقانه برای حل مشکلات باشید. هنگام تلاش برای حل درگیری‌ها، والدین باید سعی کنند به خاطر داشته باشند که معمولاً بیش از یک راه حل برای هر مشکلی وجود دارد.
والدین و فرزندان باید با یکدیگر همکاری کنند تا راه حل‌هایی را بیابند که مورد توافق همه طرفین باشد. یادگیری انعطاف‌پذیری در هنگام حل مسائل، ابزاری عالی برای کودکان است. به این صورت که اگر یک راه حل جواب نداد، والدین باید سعی کنند به اندازه کافی انعطاف‌پذیر باشند تا راه حل‌های جایگزین را امتحان کنند.
چگونه از ارتباط منفی خودداری کنیم
متأسفانه، بسیاری از والدین از اینکه چقدر از اشکال ارتباط منفی با فرزندان خود استفاده می‌کنند، آگاه نیستند. این والدین ممکن است در نتیجه این رفتارها، بذر بی‌اعتمادی و عزت نفس پایین را در فرزندان خود بکارند. به همین دلیل است که برای والدین بسیار مهم است که از هر گونه ارتباط منفی آگاه شوند و آن را اصلاح کنند.
در زیر فهرستی از نمونه‌های ارتباط منفی آورده شده است؛ والدین باید این فهرست را مرور کنند و هر یک از این الگو‌های ارتباطی منفی را که آشنا به نظر می‌رسد شناسایی کنند تا اگر این رفتارها را انجام می‌دهند آن‌ها ار اصلاح کنند.
تکرار حرف‌ها
این رفتار یعنی تکرار چیزی که قبلاً گفته شده است. والدین می‌توانند با کوتاه نگه داشتن مکالمه با فرزندان خود از سخنرانی‌های بی‌مورد اجتناب کنند و باید در نظر داشته باشند که وقتی یک بار چیزی به فرزندانشان گفته‌اند، دیگر نیازی به گفتن آن نیست. این کار باعث می‌شود کودکان گوش ندهند یا حالت تدافعی پیدا کنند.
قطع کردن صحبت بچه‌ها
والدین باید به کودک خود این فرصت را بدهند که قبل از اینکه خودشان صحبت کنند، حرفش را تمام کند. کودکانی که احساس می‌کنند نمی‌توانند با والدین خود یک کلمه حرف بزنند، ممکن است به طور کلی با آن‌ها ارتباط برقرار نکنند.
انتقاد کردن
والدین باید از انتقاد از افکار، احساسات، عقاید و یا شخصیت فرزندان خود اجتناب کنند. کودکان اغلب چنین انتقاداتی را به عنوان حمله مستقیم می‌بینند و نتیجه آن کاهش عزت نفس آن‌ها است. در صورت لزوم، والدین باید از رفتار، یا کار‌هایی که کودکان انجام داده‌اند انتقاد کنند، نه از خود کودکان.
توجه به گذشته هنگامی که یک مشکل حل شده‌است
والدین باید سعی کنند زمانی که یک مشکل حل شده است دیگر به آن اشاره نکنند. باید به کودکان اجازه داده شود که از ابتدا با یک صفحه تمیز شروع کنند. والدینی که دائماً اشتباهات گذشته فرزندان خود را مطرح می‌کنند، به فرزندان خود یاد می‌دهند که برای مدت طولانی کینه‌ورزی کنند.
همچنین، کودکان باید بدانند که وقتی یک موضوع حل شد، حل شده باقی می‌ماند.
تلاش برای کنترل کودکان از طریق استفاده از احساس گناه
این رفتار شامل تلاش برای ایجاد احساس گناه در کودکان به دلیل افکار، احساسات و یا اعمالشان است. والدینی که از احساس گناه برای کنترل فرزندان خود استفاده می‌کنند، ممکن است به روابط خود با فرزندان خود آسیب زیادی وارد کنند.
استفاده از طعنه
استفاده از طعنه به کودکان آسیب می‌رساند و هرگز ابزار مفیدی برای والدینی نیست که سعی در برقراری ارتباط مؤثر با فرزندان خود دارند.
به فرزندان خود بگویید چگونه مشکلات خود را حل کنند

این رفتار زمانی اتفاق می‌افتد که والدین وارد عمل می‌شوند و به فرزندانشان می‌گویند که چگونه باید کار‌ها را انجام دهند، به جای اینکه اجازه بدهند آن‌ها در راه حل‌های مشکلات مشارکت داشته باشند.

والدینی که به فرزندان خود می‌گویند چگونه مشکلات خود را حل کنند، ممکن است فرزندان را به این باور برسانند که کنترلی بر زندگی خود ندارند. چنین کودکانی ممکن است چنین فکر کنند که والدینشان به آن‌ها اعتماد ندارند یا ممکن است از اینکه به آن‌ها گفته می‌شود چه کاری انجام دهند ناراحت بشوند و در نتیجه در برابر دستورات والدین خود مقاومت کنند.
استفاده از تهدید
تهدید‌ها به ندرت مؤثر هستند و اغلب باعث می‌شوند که بچه‌ها احساس ناتوانی کنند و از والدین خود رنجیده بشوند.
دروغ‌گویی
والدین باید سعی کنند با فرزندان خود باز و صادق باشند؛ این کار کودکان را تشویق می‌کند که با والدین خود صادق باشند. آن‌ها اغلب در تشخیص زمانی که والدینشان کاملاً با آن‌ها صادق نیستند، بسیار خوب هستند و این مسئله می‌تواند منجر به احساس بی‌اعتمادی بین دو طرف شود.
انکار احساسات کودکان
وقتی بچه‌ها به والدین خود می‌گویند که چه احساسی دارند، والدین نباید این احساسات را نادیده بگیرند. کودکان نیاز دارند که احساساتشان توسط والدینشان حمایت شود. در نتیجه، والدین باید به فرزندان خود نشان دهند که احساسات آن‌ها را درک می‌کنند.